توضیحات: «زمانی که پایان دنیا یک قدمی‌ شماست، قدم زدن چه حسی دارد؟ وقتی به آسمان نگاه می‌‌کنی چه می‌بینی؟ یک آبی آسمانی؟ آزادی؟ آرزومندی برای آینده؟ ما مردمان توکیو هیچ کدام را نمی‌بینیم.» تهدید سفینه مادر بیگانگان بر سر ژاپن هوار گشته و آسمان توکیو را پوشانده است، سه سال از ورود آن‌ها و اولین جرقه بزرگترین جنگ بشریت گذشته و ژاپن در ساخت‌و‌ساز انبوه تسلیحات جنگی و زد و خوردهای سیاسی غرق شده است. در آن روز کذایی هر چیز تغییر کرد و هر چیز بی‌تغییر ماند؛ کویاما و دوست صمیمی‌اش ناکاگاوا در این روز‌های بسی آخرالزمانی، روزهایی را می‌گذرانند که هر دختر دبیرستانی آزاد و بیخیالی آنطور می‌گذراند. در میان این راه به سوی بزرگسالی، یاد می‌گیرند که بزرگسالی چیست؛ بزرگسالانی که در پی نیرنگ و نابودی هستند؛ آن‌ها یاد می‌گیرند که تهدید واقعی بشریت نه بیگانگان، بلکه خود بشریت است.